Singapore en weer terug naar Indonesië

Hello allemaal,

Thank you voor alle leuke en lieve berichtjes onder ons vorige verslag.

We zijn even een weekendje naar Singapore geweest. Ik ben blij dat we dit gedaan hebben. We waren in eerste instantie aan het twijfelen of we nog naar Singapore zouden gaan doordat we Maleisië ook als visa run hadden kunnen doen. Toch waren we erg benieuwd naar Singapore waardoor we er voor gekozen hadden om naar beiden te gaan. In het begin was het erg raar om in Singapore te zijn. Het leek een beetje op Nederland en dat waren we niet meer gewend. Alles is netjes en schoon, de infrastructuur is goed, de auto’s zijn mooi en ik kan zo nog wel even verder gaan. We vinden Singapore de mooiste stad van waar we ooit geweest zijn. Het is er super schoon en alle gebouwen lijken bij elkaar te passen. Er is niet alleen maar hoogbouw waardoor je gewoon om je heen kunt kijken. De stad is erg ontwikkeld en lijkt te willen groeien. De samenleving is enorm multicultureel, de nationale taal is Engels en de mensen zijn super vriendelijk. Nick en ik gaven aan dat Singapore een stad zou kunnen zijn waar we zouden kunnen wonen. Dit gevoel hadden we vooral nadat we de stad in het donker hadden gezien. Dit gaf echt een magische indruk en dan vooral bij de Marina Bay.

Zaterdag 13 juni (geschreven door Nick) hadden we tot 10.00 uur uitgeslapen en kregen we een traditioneel ontbijt. Kip met rijst gestoomd in bananenbladeren, een pittige salade en een soesje gevuld met een soort van pudding. Het was in ieder geval lekker. Daarnaast kregen we ook een gebakken ei met toast. De lieve eigenaar had ons uitgelegd wat de goedkoopste manier was om naar het vliegveld toe te gaan. Rond 11:15 uur hadden we een lokaal busje naar het busstation gepakt. In Medan rijden overal nog net niet uit elkaar vallende busjes. Deze rijden verschillende lijnen. Je kunt ze aan de kant van de weg aanhouden en uitstappen waar je wil. Wij moesten busje nummer 7 pakken. Er stopte een ander busje die leeg was en zei dat hij ons wel wilde brengen. Dit trucje ken ik en dan vervolgens meer geld vragen doordat hij van zijn route is afgeweken. Dit gingen we dus niet doen. Eenmaal in busje 7 begonnen een paar moslim vrouwen met ons een gesprek aan. Ze spraken gebrekkig Engels maar het was wel gezellig. Alleen wanneer we aangeven dat we uit Belanda komen denken de mensen dat we Bahasa spreken en beginnen ze meteen in hun eigen taal te ratelen haha. Dit blijven we grappig vinden. Eenmaal aangekomen bij het busstation waren we met de Damri bus (lokale bus) naar het vliegveld gegaan waar we rond 1 uur aankwamen. We konden nog niet inchecken waardoor we nog wat hadden rondgelopen. Er waren veel mensen die met ons op de foto wilden waaronder vooral kinderen. Ook zwaaide iedereen naar ons. Wat ga ik deze aandacht missen haha. Rond 16:20 uur vertrok ons vliegtuig naar Singapore waar we 18:45 uur aankwamen. Onze eerste indruk van Singapore was het vliegveld. Deze was geweldig gestructureerd, georganiseerd en mooi. Mensen die in Singapore wonen kunnen door speciale poortjes van de douane heen met een bord “Welcome Home”. Ze hoeven hiervoor alleen hun paspoort te scannen. Na onze bagage van de band te hebben gehaald werden Suzan en ik nog een keer extra gecontroleerd. Ze vroegen meerdere keren of we een mes bij ons droegen. Dit was niet het geval maar ze bleven het vragen. Toen bedacht Suzan zich dat ze waarschijnlijk haar zakmes bedoelden. Suzan gaf aan dat het ging om een zakmes en we mochten verder. Hier hadden we een shuttle bus naar ons hotel genomen. Onderweg zeiden we tegen elkaar dat het net leek of we terug in Nederland waren. Goede infrastructuur, schoon, verlichting en noem het maar op. We waren aangekomen bij ons hostel en hadden ingecheckt om voor het eerst kennis te maken met een hostel. Dit doordat het enorm duur was om in Singapore te slapen. We hadden allemaal onze eigen bed door middel van een soort houten constructie waar je in lag. Dit kon je afschermen met een gordijntje waardoor niemand je zag liggen. Ook konden de tassen gewoon in een grote houten ruimte met een slotje erop. Dit was super fijn. We hadden onze spullen neergezet en waren richting het centrum van Little India gelopen. Hier zag het zwart van de Indiaanse mensen. Het was al laat en veel eetgelegenheden waren al gesloten. We waren een shopping mall ingelopen waar we een kaartje voor morgen gekocht hadden voor de film Jurassic Wold. Daarna waren we een hapje bij Mac Donalds gaan eten.

Zondag 14 juni kwamen we erachter hoe het was om in een hostel te slapen. In de nacht hoor je mensen binnen komen en lawaai maken. Ook waren we in de nacht een keer wakker geworden van een snurkende grizzly beer. Daarnaast was er een groep die elkaar kende en rond 7 uur in de ochtend enorm harde gesprekken ging voeren. Over dat gisterenavond grappig was en dat iemand zijn tanden nog moest poetsen. Gewoon totaal geen rekening houden met de andere mensen op de kamer. Uiteindelijk was ik zo geïrriteerd doordat het super lang duurde dat ik boos naar ze riep of ze stil konden zijn en konden stoppen met zo egoïstisch doen aangezien er nog meer op de kamer lagen. Dit leek 5 minuten te helpen en vervolgens begonnen ze gewoon weer opnieuw. Toen hoorde ik Nick boos roepen of ze stil konden zijn. We waren blij dat dit onze eerste keer in een hostel was en we hoefden hierna ook geen hostel ervaring meer. We waren uiteindelijk iets gaan ontbijten. Ook hier kwamen we erg bijzondere mensen tegen. Mensen die lijken te schreeuwen om aandacht en op deze manier contact willen zoeken. Zo was er een chinees die terug kwam van een rondje hardlopen. Deze gast kwam binnen alsof die met de eerste ambulance naar het ziekenhuis kon. Puffen, Hijgen en kei hard ademen. Hij probeerde hierdoor aandacht te vragen en met iedereen in contact te komen en als je niet reageerde kwam die even later terug om je een appel aan te bieden. Echt bijzonder allemaal. We hadden ons opgefrist op de badkamer die je ook met iedereen deelt. Nick stond zijn tanden te poetsen terwijl een ander naast hem zijn keel ophaalde en stond te roggelen. We hadden ons klaargemaakt en waren op pad gegaan. We wilden met de metro richting bepaalde plekken om Singapore te bezichtigen. De metro’s hier zijn echt super luxe en je mag geen eten en drinken mee nemen in de metro anders krijg je een boete. Singapore is trouwens sowieso het land van de boetes. Overal staan boetes voor. De metro’s waren afschermt met glas zodat er niemand af kan vallen of voor kan springen. De metro’s rijden zonder chauffeur en zijn automatisch. We hadden de metro gepakt naar de Singapore Flyer. Dit reuzenrad kun je vergelijken met de London Eye in London. Alles hier in Singapore is een beetje te vergelijken met bezienswaardigheden van over de hele wereld. We waren van het reuzenrad verder gelopen richting hele mooie tuinen in Singapore. Je zag dan ook hele hoge nagemaakte ijzeren bomen waar je de tuinen in kunt bezichtigen. We waren hier niet naar binnen gegaan. Ook zagen we onderweg super dure en mooie auto’s voorbij komen. Zoals lamborghini’s of ferrari’s. Vervolgens waren we met de metro richting Marina Bay gegaan. Dit was echt super mooi en luxe. Nu is alles in Singapore netjes, gestructureerd en schoon maar dit was echt het luxe centrum. We liepen over een brug waar we een voetbalveld op het water zagen. Ook keken we vanuit de brug uit op de skyline van Singapore. Je had een soort van meer waar alle gebouwen omheen lagen. Het is eigenlijk een verlengsel van de zee maar is zo gebouwd dat het een meer lijkt. Dan om dit meer zie je de Marina Bay wat een enorm luxe hoog hotel is van 3 gebouwen met daarboven een schip die met de 3 gebouwen in verbinding staat. Hier boven is het zwembad. Onder de Marina Bay had je een super luxe en mooi winkelcentrum waar de duurste merken zag. Ook een soort van klein Venetië was er in dit winkelcentrum. Je kon in een bootje door het winkelcentrum geroeid worden. Verder zag je aan de ene kant van het meer hele mooie hoge gebouwen. Deze waren bijna allemaal van banken. Zoals overal banken bijna al het kapitaal van de wereld in hadden hebben volgens mij. Na Marina Bay waren we met de metro richting China Town gegaan. Toen we de metro uitliepen konden we dit ook meteen merken. Alleen maar Chinezen, wat minder goed onderhouden gebouwen en overal stonden kraampjes waar Chinees eten werd verkocht. Ook zagen we weer de meest gekste spullen verkocht worden. Zo was er een man die door een microfoon sprak en liet zien hoe een bepaalde dweil werkte en alle Chinezen kochten het één voor één. Of bepaalde “wonderzalfjes” die verkocht werden. In China town zagen we ook een super grote Chinese tempel. Deze tempels zijn gebouwen die wij herkennen vanuit films. Rode houten gebouwen met verschillende verdiepingen. We vonden dit de mooiste die we tot nu toe hadden gezien. Binnen waren bepaalde rituelen bezig waar monniken bepaalde stukken voorlazen, gekke gebaren deden met hun handen en iedereen in koor mee las. Ook kon je bepaalde verdiepingen omhoog waar je belangrijke spullen kon bezichtigen. Zo was er ook een heilige ruimte waar achter glas een tand in een gouden omhulsel van een belangrijke monnik lag. Na hier rond gelopen te hebben kwamen we vervolgens buiten op een plein een groep tegen die aan het line dansen was. Het waren allemaal Chinezen met cowboykleren aan die hier aan het line dansen waren. Dit was hilarisch om te zien. Na hier van genoten te hebben waren we terug naar ons hostel gegaan. We hadden ons opgefrist en waren richting de shopping mall in Little India gegaan. Hier hadden we wat gegeten. Daarna waren we richting de bioscoop op de bovenste verdieping gelopen. Je moest hier voor de bioscoop wachten voordat je de film in kon. Nu was de film niet in 3D terwijl wij dit wel dachten. Ze hadden dit niet. Van alle bioscopen die we in Azië gehad hebben was dit de lelijkste. Terwijl je van Singapore juist meer zou verwachten. De kijkwijzer hebben ze hier ook nog niet uitgevonden. Zo zaten er kinderen van 6 jaar volgens mij om 22.00 uur ook in de bioscoop bij de film Jurassic World. Is maar of je nachtmerries wil creëren. Of wij zijn te beschermend want heb ze tijdens de film niet horen schreeuwen haha. Maar naar mijn mening kan het niet goed zijn geweest door zulke jonge kinderen naar deze film te laten kijken. De film was super gaaf en vervolgens waren we lekker ons bedje ingedoken met alle snurkende mensen om ons heen.

Maandag 15 juni wilden we eigenlijk richting de dierentuin gaan en vervolgens de night safari. Echter hadden we hier geen zin in. Dit doordat we tijdens onze reis al super veel dieren in het wild hadden gezien waardoor we ze niet in kooitjes hoefden te zien. Ook waren we best moe door al dat slechte slapen waardoor we rustig aan hadden gedaan. We hadden onze tas gepakt en waren rond etenstijd richting China Town gegaan. Hier wilden we een hapje eten. Eenmaal hier vonden we het eten er maar vies uit zien. Zo zagen we in het eten kippenpoten, hoofden en weet ik allemaal nog meer gaan. Die Chinezen die eten echt alles. Dus naar even zoeken toch maar weer besloten om Mac Donalds te gaan eten. Wat ben ik blij als ik straks thuis gewoon weer mijn eigen eten kan maken en dat ik altijd weet wat erin zit en dat het goed is wat erin zit. Na China town waren we teruggegaan naar Marina Bay doordat we dit graag in het donker wilden zien. In het donker was alles super mooi. Toen we aankwamen was er een super mooie water- en lichtshow bezig voor het luxe winkelcentrum. Door water op te spuiten lieten ze een soort van korte film zien over liefde en familie. Dit was echt super mooi. Vervolgens hadden we een rondje om het meer gewandeld en genoten van de skyline. De gebouwen waren in het donker prachtig en super mooi verlicht. Ook was de weerkaatsing van de gebouwen in het meer super mooi. Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen want het zijn maar gewoon een paar gebouwen maar het past gewoon allemaal bij elkaar. Het lijkt gewoon te kloppen en ik vond de Marina Bay een magische indruk achter laten. Dit heb ik niet snel met steden omdat ik natuur meestal mooier vind. Nick en ik vinden Singapore echt de mooiste stad van waar we tot nu toe geweest zijn. Na genoten te hebben van de skyline waren we terug naar ons hostel gegaan. Morgen vertrekken we alweer erg vroeg richting Jakarta.

Dinsdag 16 juni ging om 07.00 uur de wekker. Nick had snel wat boterhammen met pindakaas gesmeerd die we onderweg richting de metro op aten. We hadden de metro richting het vliegveld gepakt. Deze ging na een tijdje ook boven de grond. Ook al ging je verder van het centrum af bleef de omgeving nog steeds schoon en mooi. In de rest van Azië is het hoe verder je uit het centrum gaat hoe armer, viezer en minder onderhouden de omgeving word. Aangekomen op het vliegveld moesten we via een soort van treintje een klein stukje richting een ander terminal. We konden meteen inchecken en richting onze gate. We vlogen rond 10.20 uur en kwamen rond 11.00 uur aan in Jakarta. De meeste mensen raden het af om in Jakarta te blijven doordat het een grote chaotische vieze stad is. Ik ben hier om ervaring op te doen en vind dit dus interessant om mee te maken. Hierdoor hadden we besloten om een nachtje in Jakarta te blijven. Aangekomen in Jakarta wilden iedereen ons een taxi aanbieden maar wij wilden liever met een lokale bus. We hadden de Damri bus genomen richting het Gambir station. Hoe meer we de stad inreden hoe drukker het werd. Je zag wat hoogbouw maar vooral heel veel laagbouw er tussen. Toen we de stad binnenreden zagen we in eerste instantie heel veel sloppenwijken. Allemaal houten krotjes op elkaar gebouwd, mensen die op de vuilnisbelt aan het zoeken waren naar eten en spullen, mensen die onder de brug leken te slapen en nog veel meer. Dit was een zielig gezicht. Doordat Jakarta de hoofdstad is denken veel mensen waarschijnlijk dat er geld te verdienen is. Hierdoor vertrekken mensen denk ik massaal van het platteland en komen ze in sloppenwijken terecht. Aangekomen bij het Gambir station hadden we lunch gekocht en een blue bird taxi genomen richting ons hotel. Ons hotel was het fave hotel wat best een luxe hotel was. Dit was even lekker bijkomen. Doordat het later was dan we hadden gedacht hadden we besloten nog een nachtje te blijven zodat we morgen de tijd hadden om Jakarta te bekijken. In de avond waren we naar Grand Indonesia mall geweest. Dit is het grootste winkelcentrum van Azië. De weg er naar toe was chaotisch. Overal was verkeer en alles stond vast. Gelukkig betaal je hier bijna niets voor de taxi waardoor het niet veel koste. Echter waren we voor een klein stukje wel lang onderweg. Eenmaal aangekomen in de Grand Indonesia mall begreep ik waarom dit de grootste van Azië was. Je zou hier kunnen verdwalen zo groot. We hadden wat rondgelopen, een hapje gegeten en waren naar de film Spy gegaan. De bioscoop was echt super luxe. Je had zelf een zaal met enorm luxe stoelen en een zaal met hele bedden erin. Ook had je naast 3D ook 4D films. Een kaartje kostte maar iets van 3 euro p.p. Ook zagen we dat de minions morgen uitkwam. Ik ben helemaal gek op de minions waardoor we ook een kaartje hiervoor hadden gereserveerd. Na de film waren we teruggegaan naar ons hotel.

We zetten onze reis nu verder door Java. Vanuit Java eindigen we uiteindelijk in Bali. Onze laatste maand is officieel nu echt ingegaan. We zijn benieuwd wat Java ons gaat brengen en of de vooroordelen die de media in Nederland ons geeft over Java als moslimland kloppen.

Liefs,
Nick en Suzan